انواع بادکش گذاری
۱ – بادکش ثابت : در این روش لیوان یا لیوان ها در طول مدت زمان مشخصی به طور ثابت روی پوست بدن بیمار قرار مـی گیرند و پـس از اتـمام زمان بادکش از بدن جدا می شوند؛ مثلا در بادکش وسیع کتف و کمر که در درمان کمردردها و رفع خستگی مزمن کاربرد دارد.
۲ – بادکش متناوب (منقطع) : گاهی برای جلوگیری از کبودی موضع یا برای جلوگیری از عوارض بادکشهای خاص، مثلا روی پوست صورت و گونه، از بادکش متناوب استفاده می شود؛ بدین صورت که پس از ایجاد خلاء و ثابت شدن لیوان روی پوست، پس از ۳ تا ۵ ثانیه لیوان از روی پوست جدا شده؛ مجددا هواگیری می شود و روی پوست گذاشته می شود. عمل تثبیت و جدا کردن لیوان بین ۲۰ تا ۴۰ مرحله تکرار می شود. از این روش بادکش می توان در بادکش نقاط مختلف صورت و نیز برای آماده کردن موضع حجامت استفاده کرد.
۳ – بادکش متحرک یا لغزان : در بادکش متحرک قبل از بادکش گذاری، موضع را روغن مالی می کنیم (جهت روغن مالی می توان از روغنهای طبیعی نظیر روغن زیتون، روغن کنجد، روغن بادام تلخ یا روغن سیاهدانه استفاده کرد.) پس از روغن مالی، بادکش را روی بدن ثابت می کنیم و سپس به آرامی آن را با دست روی پوست به حرکت در می آوریم، این عمل باعث گرمی (سرخی) موضعی شده و در رفع اسپاسمهای عضلانی و خستگی مفرط بسیار موثر است.
تذکر۱: در بادکش متحرک، افرادى که داراى جوش هاى متعدد پوستى هستند، احتیاط کنند.
تذکر۲: در تمام بادکش ها حتماً از لیوان هاى سالم و بدون ترک استفاده کنید، زیرا لبه هاى ترک خورده و شکسته ى لیوان ممکن است بریدگى هاى شدید ایجاد کند.
تذکر۳: کبودى هاى ناشى از بادکش، واکنش طبیعى بدن است و جاى نگرانى ندارد و طی ۵ تا ۱۰ روز کاملاً رفع مى شود. براى رفع سریع تر این کبودى ها مى توان از ماساژ موضع بادکش، بلافاصله پس از بادکش گذارى استفاده کرد. با کنترل پوست بیمار و تنظیم مدت زمان بادکش می توانید از کبودى شدید پوست جلوگیرى کنید.
تذکر۴: در صورتى که بیمار در موقع بادکش گذارى دچار حالات تهوع و سرگیجه و عرق سرد شد، بلافاصله بادکش را از بدن جدا کنید و بیمار را به پهلوى راست بخوابانید و پاهاى او را به داخل شکم خم کنید. علایم نام برده در چند دقیقه کاملاً رفع خواهند شد. براى رفع سریع تر علایم مى توانید از یک قاشق عسل خوراکى به صورت مکیدن یا یک لیوان شربت عسل استفاده کنید.
تذکر ۵: ایجاد تاول روى پوست بیمار پس از بادکش گذارى چند علت عمده دارد که شامل ضعف و سستى پوست بیمار، زیاد بودن فشار منفى ایجاد شده و طولانى بودن مدت زمان بادکش می شود. بنابراین با کنترل وضعیت پوست در مدت زمان بادکش و تنظیم مدت زمان بادکش و میزان خلاء ایجاد شده، مى شود تا حد زیادى از این مسأله جلو گیرى کرد.
تذکر۶: میزان بادکش در افراد لاغر و ضعیف، کم تر از افراد چاق باید باشد، زیرا بادکش شدید پوست افراد لاغر باعث تورم بافتى (التهاب) و اسپاسم (گرفتگى) عضلانى این افراد مى شود.
امروزه جهت بادکش درمانى، دستگاه هاى Cupping therapy (درد کش) ساخته شده است که طرز استفاده از این دستگاه به این صورت مى باشد:
جهت استفاده از دستگاه دردکش، ابتدا موضع بادکش را با روغن هایى مثل: روغن زیتون، روغن سیاه دانه یا روغن بادام تلخ به مدت ۵ دقیقه ماساژ دهید. سپس دستگاه مکنده را به پشت لیوان متصل کرده و با چند بار مکش، با ایجاد خلاء لیوان را روى بدن ثابت کنید.
سپس دستگاه مکنده را از لیوان جدا کرده و جهت اطمینان دریچه ى لیوان را کمى به داخل فشار دهید. مدت زمان لازم براى بادکش گذارى به طور متوسط ۱۰ دقیقه است. البته این زمان براى کودکان و بعضى از بیماران که داراى پوستى سست و نازک هستند تا ۵ دقیقه کاهش مى یابد.
ـ مدت زمان بادکش تیروئید و کبد کم تر از ۱۰ دقیقه است.
ـ در صورت مشاهده کبودى زیاد یا تاول هاى پوستى کوچک، بادکش را خاتمه دهید.
ـ در صورت ایجاد تاول به هیچ وجه آن ها را دستکارى نکنید و با عسل روى آن ها را پانسمان نمایید.
ـ جهت ایجاد خلاء مناسب در افرادى که بدنى پر مو دارند، بهتر است موهاى موضع بادکش، قبل از بادکش گذارى تراشیده شود.
ـ بعد از اتمام مدت زمان لازم، با کشیدن سوپاپ انتهاى لیوان، آن را از بدن جدا مى کنیم. جهت رفع کبودى احتمالى مى توان موضع را کمى ماساژ داد. جهت جلوگیرى از انتقال بیمارى هاى قارچى و پوستى بهتر است هر فرد از لیوان مخصوص خود براى بادکش استفاده کند و در صورت در دسترس نبودن، لیوان ها را قبل از استفاده ى مجدد ضد عفونى کنید.
جهت افزایش عمر مفید دستگاه هر چند وقت یک بار قطعات دستگاه را باز کنید، تمیز و روغن کارى کنید و دوباره مورد استفاده قرار دهید.
ـ دوره درمان با بادکش به طور متوسط ۷ تا ۱۴ جلسه ى یک روز در میان است و در بعضى بیمارى هاى مزمن تا ۴۰ جلسه نیز باید ادامه یابد.
